حضرت خدیجه تسلای خاطری برای پیامبر(ص)

همین روز از ماه رمضان سال دهم بعثت ‏(3 سال قبل از هجرت) می گذشت که واقعه ای رخ داد؛ در هنگامه ای که مسلمانان در شعب ابی طالب در محاصره بودند و وجود حضرت خدیجه کبری تسلای خاطری برای رسول گرامی اسلام در آن وضعیت سخت و طاقت فرسا بود.آری! پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله یار دیرینه خود را از دست داد . 

 

امّ المؤمنین، حضرت "خدیجه کبری(س) بنت خویلد ابن اسد ابن عبدالعزی" نخستین همسر "رسول خدا(ص)"، از زنان شریف، اصیل و نامدار عرب و اسلام میباشد.

چون حضرت خدیجه بانوى فداکار و همسر بى نهایت مهربان حضرت رسول (صلى الله علیه و آله) در سن شصت و پنج‏سالگى از دنیا رفت ، پیامبر (ص) او را با دست مبارک خویش در حجون مکه (قبرستان ابوطالب) به خاک سپردند . حزن در گذشت او پیامبر (ص) را بسیار محزون ساخت به همین دلیل آن حضرت سال در گذشت ‏حضرت خدیجه را عام الحزن‏ سال اندوه  نام نهاد. از ثروت بسیار حضرت خدیجه همسر بى‏همتاى پیامبر (ص) ،اسلام رونق یافت .
حضرت خدیجه (س )در حالی به همسری محمد ابن عبدالله (ص)در آمد که از ثروت و شهرت خاصی در عربستان برخوردار بود و خواهان زیادی از میان ثروتمندان قریش داشت . در این دوره زمانی حضرت محمد (ص) هنوز به رسالت برانگیخته نشده بود واز ثروت و مکنت نیز برخوردار نبود . ایشان در این زمان تحت سر پرستی جد بزرگوارشان حضرت عبد المطلب زندگی می کردند و شهرتی مگر در راستکاری و امانت داری نداشت اما حضرت خدیجه (س) او را بر گزید و پس از رسالت آن حضرت نه تنها تمام سختی ها را به جان خرید و سرمایه خویش را برای هدف شگفت رسول الله (ص) خرج کرد بلکه اولین زنی است که به پیامبر اسلام ایمان آ ورد .

وی با این که در عصر جاهلیت، در "مکه معظمه" دیده به جهان گشود، و در آن شهر قبیله گرا و طایفه مدار رشد و کمال یافت، در عفت، نجابت، طهارت، سخاوت، حسن معاشرت، صمیمیت، صداقت، مهر و وفا با همسر، کم نظیر بود، و وی را در آن عصر، "طاهره" و "سیده نساء قریش" میخواندند، و در اسلام یکی از چهار بانویی که بر تمام بانوان بهشت فضیلت و برتری دارند، شناخته شد، و جز دختر ارجمندش حضرت "فاطمه زهرا(س)"، هیچ بانویی این مقام و فضیلت را نیافت.

"پیامبراکرم(ص)" در شأن همسرش "خدیجه(س)" فرمود: سوگند به خدا، پروردگار، کسی را بهتر از "خدیجه" نصیبم نکرد، زیرا در حالیکه مردم، کفر میورزیدند، او به من ایمان آورد، و در حالیکه مردم تکذیبم میکردند، او مرا تصدیق کرد، و در حالیکه مردم محرومم کرده بودند، او با داراییهای خود با من مساوات کرد، و خداوند از او به من فرزندانی عطا کرد، که از سایر همسرانم چنین موهبتی نصیبم نشد.

منبع:http://baghiatallah14.blogfa.com/post-407.aspx